తిరుమల కొండపై కొలువై ఉన్న శ్రీ వెంకటేశ్వర స్వామి ఆలయం ప్రతీ అణువులోనూ ఒక దైవ రహస్యాన్ని దాచుకుంది. స్వామివారికి సమర్పించే ప్రతి వస్తువూ, ప్రతి పూజా విధానమూ అత్యంత పవిత్రమైనవే. అయితే నిత్యం లక్షలాది భక్తులు సమర్పించే ఎన్నో రకాల పూల అలంకరణలు మాలలు, వీటిని చివరికి ఏం చేస్తారు? శ్రీవారి పాదాల చెంత ఉన్న ఒక పురాతన బావిలోనే ఎందుకు నిమజ్జనం చేస్తారు? ఈ ఆచారం వెనుక దాగి ఉన్న ఆధ్యాత్మిక, చారిత్రక నమ్మకాలు ఏమిటో తెలుసుకుందాం.
ఈ బావినే భక్తులు ‘పుష్ప తీర్థం’ లేదా ‘పూల బావి’ అని పిలుస్తారు.ఈ పూల బావి ఆలయ ఆచారాల్లో అత్యంత ముఖ్యమైన స్థానాన్ని కలిగి ఉంది. దీని వెనుక ప్రధానంగా మూడు బలమైన కారణాలు ఉన్నాయి.
పవిత్రత కాపాడటం: శ్రీవారికి అలంకరించబడిన ప్రతీ పువ్వు నిర్మాల్యంగా పరిగణించబడుతుంది. అంటే ఆ పువ్వులు స్వయంగా స్వామివారి స్పర్శను అందుకుని అత్యంత దైవీక శక్తిని కలిగి ఉంటాయి. అటువంటి పవిత్ర వస్తువులను ఇతరుల పాదాలు తగలకుండా, అపవిత్రం కాకుండా కాపాడాల్సిన బాధ్యత ఉంది. అందుకే వాటిని భూమిలో లేదా నీటిలో లీనం చేయడం అత్యంత శ్రేయస్కరమని భావిస్తారు.
అలౌకిక సంబంధం (ఐతిహ్యం): ఈ బావి అలౌకిక మార్గానికి దారి తీస్తుందని ఒక ప్రగాఢ నమ్మకం ఉంది. ఈ బావి నుంచి వేసిన పూలు నేరుగా స్వర్గానికి లేదా స్వామివారి ఉద్యానవనానికి చేరుతాయని భక్తులు విశ్వసిస్తారు. ఇది స్వామివారి పట్ల ఉన్న భక్తిని, నమ్మకాన్ని సూచిస్తుంది.
వైష్ణవ సంప్రదాయం: వైష్ణవ ఆగమ శాస్త్రాల ప్రకారం దేవునికి సమర్పించిన పూలు, మాలలు, తీర్థాలను అపవిత్రం చేయకూడదు. వాటిని పవిత్రమైన తీర్థ జలాలలో లేదా నిజాయితీ గల ప్రదేశంలో నిమజ్జనం చేయాలి. ఈ ‘పూల బావి’ ఆ సంప్రదాయాన్ని పరిరక్షిస్తుంది.
తిరుమలలోని పూల బావి కేవలం వ్యర్థాలను పారవేసే ప్రదేశం కాదు. అది శ్రీవారికి సమర్పించిన ప్రతీ పువ్వు యొక్క పవిత్రతను, గౌరవాన్ని కాపాడే దైవిక మార్గం. ఈ బావిలో పూలను వేయడం ద్వారా భక్తులు స్వామివారికి మరింత దగ్గరయ్యే ఒక పవిత్రమైన సంప్రదాయాన్ని కొనసాగిస్తున్నారు, తద్వారా ఆ ఆలయ పవిత్రత తరతరాలుగా నిలిచేలా చేస్తున్నారు.
